Intergenerationeel trauma, wat?

Intergenerationeel trauma, voor de een wel een bekende term voor de ander totaal nieuw. En toch hebben we er allemaal mee te maken!

Intergenerationeel trauma gaat over trauma dat wordt doorgegeven van de trauma-overlever aan zijn of haar nakomelingen. Je draagt dus als het ware trauma’s bij je van je ouders, grootouders tot wel 6 generaties terug. Kijkende naar de geschiedenis kun je je dus voorstellen dat daar best heel veel onverwerkte pijnen zitten die nu onderdeel zijn van jouw leven.

Wanneer jouw grootouders bijvoorbeeld een ontzettend groot trauma vanuit de oorlog meedragen kun jij dit in jouw eigen leven ervaren als bepaalde reacties die je geeft, patronen die je hebt of bijvoorbeeld psychische lasten.

Om het wat inzichtelijker te maken een voorbeeld. Jouw opa en oma groeide op in tijden van oorlog. Zij voelde zich onveilig, hadden weinig tot geen eten of andere middelen om te overleven, kregen te maken met geweld en onderdrukking en groeide op in armoede.

Jouw ouders werden geboren bij mensen die, als je kijkt naar de opsomming, ontzettend veel pijn en trauma mee dragen, waar vaak niet over werd gesproken. Zij leerde dus om niet uit te spreken waar ze mee worstelen, groeide op tussen opgekropte woede en verdriet. Kampen vaker met verslaving en ook is hier het risico op mentale problemen groter doordat zij deze last van de oorlog die niet verwerkt is mee dragen.

Jij werd geboren uit ouders die op zich veilig konden opgroeien, of zo lijkt het. Je ouders droegen het trauma van je opa en oma met zich mee, leerde om hier niet over te spreken en emoties tot jezelf te houden en voeden nu jou op. Gevolg: hechtingproblematiek, onzekerheden, betekenis zoeken, depressie. En nee het is niet zo dat jij depressief bent omdat je oma in de oorlog opgroeide. Maar doordat jouw oma in de oorlog opgroeide en dus zoveel stress en spanning in haar DNA heeft gaf ze zit ook onbewust door aan jou. Omdat je opgroeide op een plek waar emoties tonen niet altijd gewaardeerd werd en je je schouders er onder moest zetten zag je je eigen grenzen minder goed.

Hoe je dit stopt? Door het aan te kijken. Alles wat jij heelt kun jij niet meer doorgeven aan de generaties na jou. Alles wat jij nu laat gaan blijft rondjes draaien in jouw familie. Tot iemand dapper genoeg is om alle pijn te doorvoelen en het tot een halt te zetten.

Intergenerationeel trauma, iets wat we niet zien, niet weten, maar zo duidelijk kunnen voelen. Zonder te weten waarom.